Wat een dag…
We begonnen met een gezellig rondje door de stad, met een blik op de ijsbaan. Even kijken, even genieten, en vooral even dat gevoel van “het is bijna kerst” opsnuiven.
Daarna stond er iets creatiefs op het programma: wie zin had, kon een kerststukje maken. En dat hebben we geweten… onze tafel is nóg meer in kerstsfeer gekomen. Dennengeur, lichtjes en hier en daar een lachsalvo – want waar wij zijn, zijn goede gesprekken nooit ver weg.
Na de lunch schoven wethouder en 1e locoburgemeester Fatih Polatli en onze bestuursvoorzitter Jan Kant aan. Voor de wethouder was het al zijn tweede bezoek aan het Odensehuis; kort na de opening ontvingen we hem al eens op onze vorige locatie. Leuk om hem ook op deze locatie te zien!
Er ontstonden mooie, open gesprekken over de uitdagingen die op je pad komen wanneer geheugenproblemen of dementie worden vastgesteld. De conclusie was helder en verbindend: ongeacht culturele achtergrond is dit voor iedereen een ingrijpend en soms ingewikkeld proces.
Ook onze vaste bezoekers lieten van zich horen. Ze deelden hoe zij samen omgaan met die uitdagingen – soms met een lach, soms met een serieuze noot, maar altijd met eerlijkheid en warmte. Precies dat maakt deze momenten zo waardevol.
Een dag vol ontmoeting, herkenning en gezelligheid. En eerlijk is eerlijk: zulke gesprekken en zo’n sfeer maken het Odensehuis nog een stukje warmer.
