Even op een rijtje krijgen wie je voor je hebt als je een vluchteling op straat tegenkomt in Gorinchem (en omstreken)
Dit is Beyza. Haar vader is gevlucht uit Turkije - na te zijn opgepakt als zogenaamde 'terrorist' en een jaar te hebben doorgebracht in de gevangenis. Toen haar vader in maart 2019 eindelijk veilig in Nederland arriveerde heeft hij tot januari 2020 in twee verschillende asielzoekerscentra moeten wachten op een verblijfsvergunning om in Nederland te mogen blijven. In een derde centrum heeft hij toen nog tot oktober 2020 moeten wachten tot voor hem een woning werd gevonden vlak bij Gorinchem. In de loop van 2020 heeft hij een verzoek ingediend om zijn gezin, dat in Turkije was achtergebleven, over te mogen laten komen naar Nederland. Net vóór de feestdagen kon hij zijn vrouw, zijn twee zoons, en zijn dochter weer in de armen sluiten. Zo werd het mogelijk dat je Beyza nu tegen kunt komen in onze mooie stad.
Dit bericht is het eerste deel in een serie, waarin uit de doeken wordt gedaan waarmee wij ons als non-profit organisatie bezig houden. Een organisatie waarin het leeuwendeel van het werk wordt uitgevoerd door vrijwilligers. Hoelang deze serie gaat duren? Dat bepalen de lezers. Dus reacties zijn meer dan welkom.
Is Beyza nu een asielzoeker? Een vluchteling? Een statushouder? Wat denk je?
