Frank Logeman is vrijwilliger bij Theater Peeriscoop
In de glinsterende rood-met-gouden ambiance van de sfeervol verlichte foyer van Theater Peeriscoop aan de Boerenstraat in Gorinchem, voelt Frank Logeman (66) zich zichtbaar op zijn gemak. De gepensioneerde maag-darm chirurg doet sinds februari 2023 vrijwilligerswerk in het lokale cultuurpaleisje van de initiator, theatermaker en poppenspeler Fred Delfgaauw. Net als zijn vrouw Herma trouwens. ‘We staan soms samen achter de bar, hoewel ik ook beschikbaar ben voor het technisch team’, vertelt Frank. Met theatertechniek heeft hij van huis uit een beetje ervaring. ‘Bij de jaarlijkse balletvoorstelling van mijn zussen werd het hele gezin ingeschakeld. Ik mocht bijvoorbeeld de volgspot bedienen en helpen met decorwisselingen, dus ik weet dat het leuk is.’
Avondwerk
Twee keer per maand draait hij een bardienst. ‘In principe kun je zo vaak helpen als je wilt; op basis van een lijst met data van de voorstellingen geef je je op. Het is wel avondwerk natuurlijk. Om zeven uur begin je met de voorbereiding: is er genoeg koffie, zijn de bierglazen schoon, en de laatjes met frisdrank aangevuld? Een half uur later gaat de zaal open en beginnen de gasten binnen te druppelen. Om kwart over acht begint de voorstelling. Meestal sta je met z’n tweeën achter de bar, maar in de pauze komt er nog iemand bij, en vaak is er ook nog iemand in de keuken. Tijdens de voorstelling is het rustig, in die tijd kunnen we spullen opruimen, maar ik kijk ook vaak mee, dan zit ik op de achterste rij van de zaal, om snel weer terug te kunnen gaan.’ Want in de pauze moet alle hens aan dek: ‘Dan is het tien minuten echt doorwerken hoor, met ieder zijn of haar eigen barplekje om te bedienen, want mensen raken geïrriteerd als je ze overslaat. Dat er tegenwoordig ook gepind kan worden is een grote vooruitgang qua doorloop. Tijdens het tweede deel van de voorstelling is het weer rustig, en na de voorstelling zijn er altijd gasten die nog even napraten. Meestal ben ik om een uur of twaalf thuis.’
Ontspannen
Hij heeft dit theater altijd bijzonder gevonden, zegt Frank. ‘Het is een prettig theater, en ik draag het een warm hart toe.’ Daarom was het dubbel genieten toen bleek dat zijn directe collega in overleg met de vakgroep zijn afscheid er regelde. ‘Ik had een hele leuke groep collega’s, en dat is maar goed ook, want je ziet ze meer dan je partner. Hier in het theater is het veel meer ontspannen functioneren dan in mijn werk. De contacten met de andere vrijwilligers en bezoekers zijn korter en minder intensief dan met mijn voormalige patiënten. Bovendien is dit niet mijn toko; ik doe gewoon wat de mensen van Peeriscoop vragen. Wat erg leuk is, en vergelijkbaar met mijn vroegere werk, is dat je heel veel mensen ziet.’ Frank wilde van jongs af aan een beroep waarbij hij met zijn handen zou kunnen werken, zoals automonteur of timmerman. ‘Maar zonder af te doen aan de respectabiliteit van die beroepen, stimuleerde mijn vader me meer te doen met mijn capaciteiten’, zegt Frank. Zijn vader was ook chirurg. ‘Na zijn uitleg hierover werd ik heel enthousiast; dat wilde ik ook: werken met mensen, een handvaardig beroep met veel zelfstandigheid. Het is mijn motivatie geweest om het vwo te halen.’ Een negatief aspect van het vak is het optreden van complicaties. Frank beaamt eerlijk: ‘Iedere dokter heeft zijn eigen kerkhofje, ik ook, en ik heb slapeloze nachten gehad omdat ik mezelf verwijten maakte.’
Gevreesde gat
Nu, aan het einde van zijn carrière, heeft hij geanticipeerd op het ‘gevreesde gat’ waar hij in terecht zou kunnen komen na zijn pensioen. ‘Chirurgie is een hectisch beroep, maar ik heb dat het laatste jaar moeiteloos af kunnen bouwen en bovendien mijn opvolger mee ingewerkt, dat was ook prettig. Daarnaast ben ik secretaris in het bestuur van de Groote Sociëteit Gorinchem geworden, ben blijven sporten (golf en padel) en zing in twee koren. Met mijn vrouw pas ik regelmatig op onze kleindochter en ik ben een cursus meubelmaken gaan volgen.’ Met hout werken heeft hij naar eigen zeggen altijd al gedaan, maar zwaluwstaart verbindingen bleken van een ander kaliber. Hij heeft ooit gedacht aan traumatologie (behandeling van ongevals-, sport-, geweldletsels) als chirurgische specialisatie. ‘Dan werk je dus veel met botten, die behandel je net zoals hout, met trekschroeven bijvoorbeeld.’ Maar uiteindelijk is het toch de iets minder hectische (oncologische) maag-darm chirurgie geworden. De techniek, het knutselen, blijkt wel een rode draad in zijn leven; de letterlijke vertaling van het Griekse woord chirurgie luidt dan ook: handwerk. Tijdens de cursus houtbewerking maakte hij onder andere de zigzagstoel en de Steltman van Rietveld. En voor de culturele genoegens is hij nu voortaan met regelmaat in Peeriscoop te vinden.
Geschreven door Levien Vermeer in samenwerking met Vrijwilligerssteunpunt Gorinchem.
Meer informatie Peeriscoop: Theater Peeriscoop
